GEÇMİŞİNDE YAŞAYAN ADAM 4: ÇOCUKLUK

(İlk Söz)

Bu kitapta 1984 ile 1998 yılları arasında yaşadığım çocukluk anılarım var. Anılarımın içinde yorumlarım da var.

Bu kitabı dilediğiniz sayfadan başlayarak okuyabilirsiniz. İster baştan, ister sondan, ister ortadan başlayın!

Diyeceksiniz ki, ben bu adamın anılarını neden okuyayım?

Birkaç sayfadan sonra anlayacaksınız ki, siz bu kitabı aldığınızda aslında mutluluk ve keyif almışsınız.

Çünkü bu kitap sizi güldüren, mutlu eden, keyiflendiren; aynı zamanda düşündüren ve size kendi geçmişinizi hissettiren güzel bir araç...

Çünkü bu kitap diğerlerinden farklı!

Okudukça bana hak verecek ve devamlarını bekleyeceksiniz!

...




...

(Son Söz)

Anılarımın bir kısmı şimdilik bu kadar… Daha o kadar çok anı var ki kafamda. Küçük küçük ve parça parça anılar. Hepsini yazmam mümkün değil, hepsini yazıya dökmem mümkün değil.

Anılarımı yazarken ve tekrar tekrar okurken hepsini yeniden kafamda yaşadım… O anlara dönmeyi ne kadar çok isterim! Bir anıyı yaşayıp diğerine geçmeyi ne kadar çok isterim!

Kitabıma başlarken geçmişte yaşamanın doğru olup olmadığını düşünüyordum. Doğru mu, yanlış mı emin olamıyordum. Evet, bir doğru var mı, yok mu, bunun cevabını halen bulamasam da artık biliyorum ki; geçmişi unutmak yaşanılanlara ve gidenlere saygısızlıktır. 

Geçmişi, yaşanılanları ve gidenleri unutmamak gerekir. Eğer geçmişi unutacaksak, şu an yaşadığımız günlerin ne değeri olur? Eğer gidenleri unutacaksak, bugün yanımızda olanların ne değeri olur? 

Son söz olarak; geçmişte yaşamak acı da verse, geçmişi unutmadığım için mutluyum, gururluyum ve huzurluyum. Evet, ben unutmayan adamım, ben geçmişe ve yaşanılana saygı duyan adamım ve her şeye rağmen ben, geçmişinde yaşayan adamım…
 

...


(Kitap Arkası)

Bir adam geçmişinde niye yaşar? Ya şimdi ki hayatında çok mutsuzdur ya da geçmişte çok güzel anıları olmuştur da ondan!

80’ler ve 90’larda yaşadığım bu çok güzel anılarımı derlediğim kitabımı okuyarak eminim siz de kendinizden bir parça bulacak ve sonsuz keyif alacaksınız.

Bu kitabı okuyarak geçmişte yaşamanın aslında söylendiği gibi kötü bir şey olmadığını göreceksiniz.

Burak Çınar (2015)